Seneca, Hercules Oetaeus
Rudolf Peiper, Gustav Richter, Ed.

Deianira Nutrix
Vagus per artus errat excussos tremor,
erectus horret crinis, impulsis adhuc
[p. 346] stat terror animis et cor attonitum salit
pavidumque trepidis palpitat venis iecur,
710ut fractus austro pontus etiamnum tumet,
quamvis quiescat languidis ventis dies,
ita mens adhuc vexatur excusso metu.
semel profecto premere felices deus
cum coepit, urget, hos habent magna exitus.

Nvt.
715Quis tam impotens, miseranda, te casus rotat?

Dei.
Vt missa palla est tabe Nessea inlita
thalamisque maerens intuli gressum meis,
nescio quid animus timuit, an fraudem struit?
libet experiri, solibus dirus ferum
720flammisque Nessus sanguinem ostendi arcuit:
hic ipse fraudes esse praemonuit dolus.
et forte, nulla nube respersus iubar,
laxabat ardens fervidum Titan diem.
vix ora solvi patitur etiam nunc timor.
725medios in ignes solis eieci pavens
quo tincta fuerat palla vestisque inlita;
abiectus horret villus et perdit comam
† tepefactus astris vix quoque est. monstrum elocor.
[p. 347] nives ut Eurus solvit aut tepidus Notus,
730quas vere primo lucidus perdit Mimans,
utque evolutos frangit Ionio salo
opposita fluctus Leucas et lassus tumor
in litore ipso spumat, aut caelestibus
aspersa tepidis tura laxantur focis,
735sic languet omne vellus et perdit comas.
dumque ista miror, causa mirandi perit;
quin ipsa tellus spumeos motus agit
et quicquid illa tabe contactum est labat.
* ...
tumensque tacita ...
quassat caput ...
* ...
740natum paventem cerno et ardenti pede
gressus ferentem, prome quid portes novi.

Hyllus et Deianira
I, profuge, quaere si quid ulterius patet
terris freto sideribus Oceano inferis,
ultra labores, mater, Alcidae fuge.

Dei.
Nescio quod animus grande praesagit malum.

Hyl.
Regna triumphi, templa Iunonis pete:
haec tibi patent, delubra praeclusa omnia.

Dei.
Effare quis me casus insontem premat.

Hyl.
Decus illud orbis atque praesidium unicum,
750quem fata terris in locum dederant Iovis,
[p. 348] o mater, abiit: membra et Herculeos toros
urit lues nescio qua; qui domuit feras,
ille ille victor vincitur maeret dolet.
quid quaeris ultra?

Dei.
Miserias properant suas
755audire miseri; fare, quo posita in statu
iam nostra domus est? o lares, miseri lares!
nunc vidua, nunc expulsa, nunc ferar obruta.

Hyl.
Non sola maeres. Herculem, toto iacet
mundo gemendus; fata nec, mater, tua
760privata credas: iam genus totum obstrepit.
hunc ecce luctum quem gemis cuncti gemunt,
commune terris omnibus pateris malum.
luctum occupasti: prima, non sola Herculem,
miseranda, maeres.

Dei.
Quam prope a leto tamen
765ede, ede quaeso iaceat Alcides mens.